Ideoloxía e filosofía culinarias
Falar da obra de Lucía Freitas é falar da rexión, da cultura, do patrimonio, pero sobre todo, dos mercados. Os catro piares básicos da súa cociña: o mar, o campo, a horta e o legado.
Lucía Freitas define a súa filosofía culinaria como "vangarda primaria", unha busca constante da esencia, a coherencia e a verdade da cociña, e unha valorización do contexto, as memorias e as historias, o sector primario e a sublimación do produto galego en todo o seu esplendor. Todo isto reinterpretado pola visión, a creatividade e a técnica desta mente vangardista.
Cociño un territorio, Galicia, e a súa memoria. E tradúzoo nun prato.
Creo que a alta cociña vai dirixida cara a un camiño de regresión, de volta á orixe da man da tecnoloxía e que, cada vez máis, os cociñeiros nos decatamos de que ademais de contadores de historias somos transmisores de cultura.
Os cociñeiros debemos pór en valor os nosos produtos, os nosos mercados e as cociñas más ancestrais, dándolle voltas a esas receitas que van quedando no esquecemento. Debemos redescubrir e achegar un grao de innovación á tradición para que permaneza viva. A cociña con ciencia e con conciencia chegou para quedar. Ese é o futuro”.
Mercado de alimentos
A oferta culinaria de Lucía Freitas está ancorada en Galicia a través dos seus pratos e do Mercado de Santiago de Compostela, que funciona como unha extensión dos seus restaurantes: peixe dos nosos mares, froitas e verduras da nosa terra e carne criada nas nosas granxas. Os seus produtos fusionan cultura, patrimonio e gastronomía.
O Mercado presenta produtos de Galicia que destacan pola súa alta calidade.
Xardín: “Cociña Galega”
Cos produtos e as hortas da costa gallega no corazón da súa cociña, a chef revive cociñas ancestrais a través da tradición, os ingredientes locais, as metodoloxías en evolución e a investigación.
